Saxofoon

‘Ik heb geen zin meer.’ Twee uur en negen minuten lang ben ik aan het lopen, voor het eerst word ik echt even moe. Slaperig bijna. Ik voel mijn kuiten klotsen. Heel even.

Dan hoor ik het. Een saxofoon. Onder de Amsterdamsebrug, naast de halfpipe, zit een man op een bankje. Met zijn benen over elkaar, en zijn fiets naast zich, speelt hij op een zaterdagmorgen saxofoon.

Ik stop even, maak een foto en zwaai. Hij zwaait niet terug. Misschien wil hij niet op de foto. Of misschien ziet hij me niet. Tot ik besef dat je voor saxofoon spelen toch echt twee handen nodig hebt.

Bedankt, meneer met de saxofoon. Zonder u had ik waarschijnlijk een tukje gedaan in de halfpipe.